تدوین پروتکل ارزیابی خرده ‌تحلیلی یادگیری خودتنظیم در یادگیری علوم پایه دانشجویان پزشکی

زمینه و هدف: یادگیری خودتنظیم متناسب با شرایط و فعالیت‌های مختلف تحصیلی تغییر می‌کند. روش ارزیابی خرده ‌تحلیلی یادگیری خودتنظیم، توانمندی یادگیری خودتنظیم دانشجویان را در حین انجام یک تکلیف آموزشی خاص مورد ارزیابی قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف طراحی پروتکل ارزیابی خرده‌ تحلیلی یادگیری خودتنظیم، متناسب با تکلیف یادگیری علوم پایه پزشکی انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع ترکیبی بود که در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پروتکل ارزیابی خرده‌ تحلیلی یادگیری خودتنظیم بود که طی مراحل مرور متون، استفاده از نظر متخصصان و مصاحبه شناختی با دانشجویان، تدوین شد و در یک مطالعه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نمونه مطالعه را 13 نفر از دانشجویان سال دوم رشته پزشکی تشکیل دادند که با هدف ارزیابی یادگیری خودتنظیم‌ در حالی که تکلیف یادگیری علوم پایه را انجام می‌دادند، مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه‌ها ضبط، پیاده سازی و بر اساس چارچوب تدوین شده، کدبندی گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: پروتکل ارزیابی خرده ‌تحلیلی یادگیری خودتنظیم در سه بخش راهنمای مصاحبه، راهنمای کدبندی و تکلیف یادگیری علوم پایه تدوین گردید. راهنمای مصاحبه از 6 سؤال باز پاسخ با هدف ارزیابی هر یک از زیرفرایندهای «هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی راهبردی، پایش فراشناختی، اسنادهای علی و استنتاج‌های انطباقی» و یک سؤال بسته پاسخ به منظور ارزیابی خودکارامدی دانشجویان تشکیل شد. بر اساس نتایج مطالعه آزمایشی، بیشتر شرکت‌ کنندگان برای زیرفرایندهای برنامه‌ریزی راهبردی (92 درصد)، پایش فراشناختی (77 درصد)، اسنادهای علی (85 درصد) و استنتاج‌های انطباقی (92 درصد) «فرایندهای عمومی و اختصاصی» تکلیف علوم پایه را گزارش نمودند.  نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که پروتکل تدوین شده در مطالعه حاضر توانایی تعیین زیرفرایندهای یادگیری خودتنظیم دانشجویان رشته پزشکی در یادگیری علوم پایه را به صورت عمیق دارد. بنابراین، می‌تواند به عنوان چارچوبی جهت اصلاح یادگیری خودتنظیم دانشجویان پزشکی در سال‌های اولیه تحصیل به کار برده شود.